WANNA ONE (Triple Position) - Kangaroo

ใจเขา ใจเรา

     หลายครั้งคนเรามักจะถูกใครหลายๆ คนทำร้ายทางคำพูด โดยที่เขาเหล่านั้นไม่รู้เลยว่าเรารู้สึกอย่างไร...

     .

     .

     .

     .

     .

   
     น่าแปลกคนที่เป็นคนทำร้ายเราทางคำพูดนั้น ส่วนมากจะเป็นคนใกล้ตัวเราเอง อาจจะเป็นเพราะความสนิทสนมกันนี้ทำให้เขาไม่ทันคิดว่าเราจะรู้สึกเสียใจกับคำพูดของเขา
     แค่คำพูดธรรมดาๆ (สำหรับเขา) ที่ออกมาจากปากของเขาแต่มีผลกับความรู้สึกของเรา ต้องเป็นเราที่ต้องจัดการกับความรู้สึกตัวเองใช่ไหม?


     ในทุกๆ ครั้งที่เราโดนใครบางคนทำร้ายทางคำพูด อาจจะด้วยความตั้งใจ ไม่ตั้งใจ พูดสนุกปากหรือแซวขำๆ เขาจะเคยคิดไหมนะว่าเราก็เสียใจเป็น
     กับคนที่สนิทหรือคนใกล้ตัว ทำไมใครหลายๆ คนถึงยังพูดทำร้ายกันได้แบบไม่คิดถึงอีกฝ่ายเลย เพราะคนสนิทกันคงคิดว่าจะพูดอะไรก็ได้หรือเปล่านะ? แต่จริงๆแล้วกับคนที่สนิทกันต้องให้เกียรติกันมากๆและคิดถึงความรู้สึกอีกฝ่ายไม่ใช่หรอ ถ้าเขาคิดได้แบบนี้มันก็คงจะดีน่ะสิ


     สังคมไทยโตมากับการพูดทำร้ายคนอื่นทางอ้อมมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว ยกตัวอย่างง่ายๆ ครูอนุบาล อาจจะจำชื่อเด็กไม่ได้ แต่ถ้าเด็กคนนั้นอ้วน ครูจะเรียก "อ้วน" แทนชื่อเด็กทันที
"อ้วนหยิบของมาให้ครูหน่อยค่ะ"  "อ้วนอย่ากินเยอะนะยิ่งอ้วนๆอยู่" เด็กๆ อาจจะไม่คิดอะไรเพราะเขาไม่รู้เรื่อง แต่เพราะโตมาในสังคมแบบนี้เขาก็จะค่อยๆ ซึมซับจนคิดว่านี่เป็นเรื่องปกติ


     กับคนที่พูดให้คนอื่นโดยไม่ทันคิด หรือไม่ได้ตั้งใจ ยังไม่แย่เท่ากับการคิดว่านี่คือเรื่องปกติ การเอาข้อด้อยของคนอื่นมาพูดหรือล้อเลียนนั้นจนเป็นเรื่องปกติที่เขาทำ ถือว่าเป็นคนที่แย่มากๆ


     จากประสบการณ์ที่เคยพบมากับตัวตั้งแต่เด็กๆ  พูดเลยว่าต่อให้ได้ยินกี่รอบก็ไม่ชินหรอก คนพูดน่ะคุณไม่คิดหรอว่าเขาก็รู้ตัวว่าเขาเป็นอะไร ใครๆ ก็รู้ตัวเองทั้งนั้น จากที่รู้สึกไม่มั่นใจตัวเองในเรื่องนั้นๆอยู่แล้ว พอมีคนเอามันมาพูด ความรู้สึกมั่นใจติดลบหลายสิบเลย


     เพราะคำว่าเพื่อน หลายครั้งที่เราไม่โอเคกับคำที่คุณพูดแซวเรา หรือล้อเลียนเรา เราเลือกที่จะเงียบหรือบางทีก็หัวเราะไปกับคุณ แม้ว่าความรู้สึกข้างในเรามันโคตรพัง เพราะไม่อยากผิดใจ เราเลยทำเป็นไม่สนใจ ทำตัวปกติ แต่กลับบ้านไปเราก็ต้องไปรักษา ไปฮีลตัวเองให้ดีขึ้น ทั้งๆ ที่ไม่ใช่ตัวเราเลยที่ทำให้ตัวเองรู้สึกแย่แบบนี้


     ทุกคนต่างก็รู้ตัวเองอยู่แล้วว่าตัวเราเป็นยังไง เราจะอ้วนขึ้นเราก็รู้ตัว เราจะดำ สิวจะขึ้น เรารู้ตัวเราเองเป็นคนแรก แต่คุณก็ยังจะเอาเรื่องไม่ดีพวกนี้ที่เรารู้ตัวเราอยู่แล้วมาพูด แค่คำพูดดีๆ ที่จะคุยกันมันคิดยากมากหรือยังไง? หรือมองเห็นเรื่องไม่ดีเป็นอันดับแรกก็เอาเรื่องนี้มาพูดเลย

.

.

.

"ขามึงใหญ่ว่ะ"  "กินอีกและยิ่งอ้วนยิ่งกิน" คำพวกนี้ส่วนมากคนสนิทกันทั้งนั้นที่พูด ให้คนไม่รู้จักกันมาพูดยังเสียใจน้อยกว่าคนใกล้ตัวเลย แต่จริงๆ ก็เสียใจทั้งนั้นไม่ว่าใครจะพูดแบบนี้กับเรา มันไม่สมควรมีใครโดนพูดแบบนี้ใส่จริงๆ


     ในมุมมองของคนที่โดนทำร้ายทางคำพูด เราเสียใจและรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองมากๆ จะทำอะไรเราก็ไม่กล้า เรากลัวคนจะมองจะคิดยังไงกับเรา ขนาดจะหัวเราะเรายังต้องใช้มือปิดปากเลย เราจะใส่กางเกงขาสั้นเรายังไม่กล้าใส่ จะพูดอะไรเราก็ไม่อยากพูดเยอะ เราเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองมากๆ ตั้งแต่เด็กแล้ว ขนาดตอนนี้จนเราอายุ 18 ยังต้องมาเจอคนที่ทำร้ายเราด้วยคำพูดอยู่เลย ตอนเด็กก็คิดว่าถ้าเราโตขึ้นมันคงจะโอเคกว่านี้ เพื่อนก็คงเข้าใจเพราะโตๆ กันแล้ว แต่เปล่าเลย เราก็ยังเจอคนแบบเดิมๆ 


     ก็หวังว่าสักวันหนึ่งคุณจะคิดได้และรู้สึกผิดสักนิดบ้าง แต่ถ้าไม่...ก็ช่างมันเถอะ แต่อยากให้คุณลองคิดดู คิดถึงความรู้สึกคนอื่น ใจเขาใจเรา ถ้าคุณโดนใครพูดในเรื่องที่คนไม่ชอบหรือไม่มั่นใจในตัวเองอยู่แล้ว คุณจะรู้สึกยังไง ถ้าคุณรู้สึกเสียใจ นั่นแหละคือความรู้สึกที่เราได้รับจากคุณ ที่มันไม่ใช่แค่ครั้งหรือสองครั้ง

     .

     .

     .

     .

     .

   
     กับคนใกล้ตัว คุณจะไม่มีทางรู้เลยว่าเวลาที่เค้ายิ้มหรือหัวเราะไปกับคำพูดสนุกปากของคุณ การแซวขำๆ ของคุณ ข้างในใจเค้า ความรู้สึกของเค้ามันพังไปหมดแล้ว วันหนึ่งเขาอาจจะทนไม่ได้ แล้วคุณจะเสียใจ ที่ได้ทำร้ายคนๆ หนึ่งมาเป็นเวลานาน จนทำให้เขาเลือกที่จะไปจากคุณ.....

     .

     .

     .

     .

     .

     

"ความรู้สึกก็เหมือนกระดาษ ถ้ามันยับหรือขาด ก็ไม่อาจเหมือนเดิม"

by : Warinya Phuenthong :)